topluca

topluca

sf. 1. Vücutça biraz dolgun: Topluca bir genç. 2. zf. (toplu'ca) Toplu olarak, beraber: “Kamyonlar çekildikten sonra çatılarla eğleşmeye gelen kuşlar bulutların altından topluca aşağı süzüldü.” -L. Tekin.


topluca

Yemeği yapılan bir çeşit ot.


Topluca

Bartın ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

İçel ili, Mut ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

Kocaeli ili, Kandıra ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

Manisa ili, Akhisar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

Ordu ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

Rize ili, Çamlıhemşin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topluca

Rize ili, Pazar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


topluca için benzer kelimeler


topluca, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'p', 'l', 'u', 'c', 'a', şeklindedir.
topluca kelimesinin tersten yazılışı aculpot diziliminde gösterilir.