toprak

a. 1. Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü: Kireçli toprak. Killi toprak. 2. sf. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış: “İki toprak duvarın birleştiği bir girintide diz üstü büzülmüş görünüyor.” -M. Ş. Esendal. 3. Arazi, tarla: Köylüye toprak dağıtmak. 4. jeol. Kara: Toprağa ayak basmak. 5. mec. Ülke: “Biz bu topraklarda eskisinden daha parlak, daha kuvvetli ve yeni bir medeniyetin ilk merhalesini yaşayan insanlarız.” -M. Kaplan.

Kimyasal, fiziksel ve biyolojik faktörler etkisiyle oluşmuş, organik ve mineral maddelerin değişim ve karışımından meydana gelmiş olan litosferin gevşek kısmı.

Başka yerlerden taşınıp biriktirilen ya da yerli kayaların fiziksel, kimyasal ve dirimsel yollarla dağılıp çözülmeleriyle oluşan, türleri, kalınlığı, sürekliliği ve tarım bakımından değerleriyle ayrımlı yüzeysel örtü.

arâzî (karş. yer parçası).

Bir üretim faktörü olarak üretimin gerçekleştirildiği, korunabilen ancak yenilenemeyen, doğal kaynakları sağlayan ortamlardan biri.

Yer kabuğunu oluşturan kayaçların fiziksel ve kimyasal etkilerle ufalanması sonucu oluşan yüzey tabakası.

bk. yer.

(jeoloji, tarım)

Kayaçların ufalanıp ayrışmasından oluşan ve içine organik kalıntılar karışmış olan yeryüzünün en üst katmanı.

Bir halı türü. (Yağcılar *Yalvaç -Isparta)

Yurt, il, memleket.

Cinsiyet: Erkek 1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.Cinsiyet: Kız 1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.

toprak için benzer kelimeler

toprak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'p', 'r', 'a', 'k', şeklindedir.
toprak kelimesinin tersten yazılışı karpot diziliminde gösterilir.