toy

toy

(I) sf. 1. Gençliği sebebiyle görgüsüz ve beceriksiz olan. 2. Deneyimsiz, acemi, çaylak: “Meslektaşlarım, kim bilir, beni ne kadar bilgisiz ve toy bulacaklardı?” -Y. K. Karaosmanoğlu.

II) a. esk. Ziyafet: Ve tamam kırk gün kırk gece toy, düğün edip almış oğluna.

III) a. hay. b. Toygillerden, böcek ve tane ile beslenen, eti için avlanan, kızıl tüylü bir kuş (Otis tarda).

toy

Denk, çuval

toy

1. Düğün. 2. Davul.

toy

Kartaldan büyük, eti yenen bir çeşit kuş, yabankazı.

toy

Düğün

toy

Toy, düğün

toy

< ET toy: eti yenilen irice bir kuş; beceriksiz, acemi kimse; tecrübesiz

toy

< ET toy: düğün; bk. ayrıca dügün || toyi dutulmak: düğünü yapılmak || toydan sora mağara- Hoş geldin bayram ağa: geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye anlamında atalar sözü

toy

Acemi

toy

Düğün, dernek

toy

Düğün, şölen. ET toy - tüg

toy

Eğlence

< ET toy) düğün: toy dugun

toy

bk. büyük toy kuşu

toy İng. immature

Gelişimsel duruma göre, daha çok erken yaş ya da dönemlere özgü oturmamış davranışlar gösteren (kişi).

toy

Halk öykülerinin sonunda okunan, ezgisi oynak, neşeli türkü.

toy

Davul. (Eşmeyazı -Kars)

toy (I)

Şenlik, şölen, ziyafet.

toy (II)

Kazdan büyük bir yabanî kuş.

Toy Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş.

---

toy için benzer kelimeler

---

toy, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'y', şeklindedir.
toy kelimesinin tersten yazılışı yot diziliminde gösterilir.