tütün

tütün

a. 1. bit. b. Patlıcangillerden, birleşiminde nikotin bulunan, otsu bir bitki (Nicotiana tabacum). 2. bit. b. Bu bitkinin kurutulup kıyılarak sigara biçiminde veya pipoyla içilen yaprağı: “Elinin tersiyle yeleğine düşen tütün küllerini silkti.” -M. Ş. Esendal. 3. hlk. Duman: “Tütün kokuyorsun diye beni iter.” -H. E. Adıvar.


tütün

Duman.


tütün

Tütün, sigara


tütün

< ET tütün: tütün; duman. || tütünsüz ğaldırmak: çok rahat ettirmek; bir dediğini iki ettirmemek || tütünüm-ergi: sopalarla oynanan bir çocuk oyunu


tütün

Sarma sigara


tütün İng. tobacco

Patlıcangiller (Solanaceae) familyasından, 3 m kadar boylanabilen, tüysüz ve mumsu bir örtü ile kaplı, yaprakları uzun saplı, taç yaprakları tüpsü, salgı tüyleri bulunan, park, bahçe ve yol kenarlarında süs bitkisi olarak yetiştirilen bir tür.


tütün Osm. duhan

(botanik, tarım)


tütün İng. Nicotiana tabacum

İçerisinde nikotin gibi alkoloitlerle birçok zehirli maddeyi bulunduran bir bitki türü.


tütün

bk. dütün


tütün için benzer kelimeler


tütün, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ü', 't', 'ü', 'n', şeklindedir.
tütün kelimesinin tersten yazılışı nütüt diziliminde gösterilir.