üçlü

sf. 1. Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles, troyka: “Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor.” -T. Buğra. 2. mec. Üç kişiden oluşmuş. 3. a. İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt veya pul. 4. a. müz. Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio. 5. a. müz. Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio.

Üç ikili öğeden oluşan çoklu.

Toplam dönüsü S = 1 olan dizge.

Toplanı fırıl nicem sayısı S = 1 olan dizge.

1. Üç bileşenden oluşan. 2. HCN gibi, üç öğeden oluşan bileşiklerin genel adı.

Üç dizeden ibaret kesek veya dönü.

Üç dizeden oluşan bağlam.

üçlü için benzer kelimeler

üçlü, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 'ç', 'l', 'ü', şeklindedir.
üçlü kelimesinin tersten yazılışı ülçü diziliminde gösterilir.