uçmak
(I) (nsz) 1. Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak: Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu. -S. F. Abasıyanık. 2. Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak. 3. Sıvı, gaz veya buhar durumuna geçmek. 4. Rengi solmak: Rengi birdenbire uçtu. -P. Safa. 5. Rüzgâr veya başka bir itici güçle yerinden ayrılıp uzağa gitmek: Bu gece tahta perde uçmuş. 6. Yüksek yerden düşmek veya yuvarlanmak. 7. Belirmek: Sakalı yeni çıkmış, yüzünde çocukça ifadeler uçuyordu. -S. F. Abasıyanık. 8. Patlayıcı madde ile parçalanmak. 9. Uçar gibi dalgalanmak: Elleri trençkotunun cebinde, gözlerini karşı kıyıya dikmiş, saçları savrulurcasına geriye uçuyor. -A. İlhan. 10. Çok hızlı gitmek: Hele bir asfalta çıkalım görürsünüz bey, derdi. Uçar bu bizim külüstür. -R. N. Güntekin. 11. Hava yolu ile gitmek: Yarın İstanbul'a uçuyorum. 12. mec. Yok olmak, ortadan kaybolmak: Bütün kararları uçmuştu. Yüzünde iradesiz hatlar belirdi. -S. F. Abasıyanık. 13. mec. Çok sevinmek. 14. mec. Gerçek hayattan uzaklaşıp düşlere dalmak. 15. argo Keyif verici veya uyuşturucu madde aldıktan sonra kendinden geçmek. 16. şaka Aşırılmak: Bizim kitaplar uçmuş. 17. din b. Dinî inanışa göre ruh ölümden sonra göğe yükselmek.
uçmak, -ğı Soğd. uştma¬
(II) a. din b. esk. Cennet.
uçmak
Bir şeyi çok isteyerek, sevinerek yapmak, yapmaya ivmek
uçmak
Yar, uçurum.
uçmak
Çok üşümek.
uçmak
Yapı, duvar vb. göçmek, çökmek, yıkılmak.
uçmak, (uçmağ, uçmah)
Cennet.
Uçmak Köken: T.
Cinsiyet: Kız 1. Cennet. 2. Yar, uçurum.Cinsiyet: Erkek 1. Cennet. 2. Yar, uçurum.
uçmak için benzer kelimeler
uçmak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
u harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'u', 'ç', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
uçmak kelimesinin tersten yazılışı kamçu diziliminde gösterilir.