ufuk

ufuk, -fku Ar. uf®

a. 1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer, çevren: “Geniş çöl ufukları arasında çadırlarımızı kurduk.” -F. R. Atay. 2. coğ. Çekülün gösterdiği dikey çizgi ile gözlemci üzerinden geçen düzlem, göz erimi. 3. mec. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü, ihata: “Bu dar zihinlerde, ufku genişlememiş dimağlarda, zaruri olarak faziletler de dardı.” -Ö. Seyfettin. 4. mec. Çevre, dolay.


ufuk

bk. gözerimi.


Ufuk Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.Cinsiyet: Kız 1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.


ufuk için benzer kelimeler


ufuk, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 'f', 'u', 'k', şeklindedir.
ufuk kelimesinin tersten yazılışı kufu diziliminde gösterilir.