üñ

Ön.

ün

a. 1. Ses. 2. Herkesşe bilinme, tanınma durumu, san, şöhret, şan: O kadar ünü ve başarıyı yakıştıramamıştı bu yüze. -T. Buğra.

ün Fr. Voix
ün

Ağıl.

ün

Öğüt.

ün

Diken topluluğu, dikenlik.

ün

Ses

ün

Ön (bk. ön)

ün

Şöhret

ün

Ön.

ün Fr. voix

İnsan sesi.

ün İng. reputation

Bireyin gerçekte ne olduğunun karşıtı olarak çevresindekilerin kanılarına uyan kimliği.

ün

1. Ses, yüksek ses, nida, avaz, sada. 2. Şöhret, şan.

Ün Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan.

üñ, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, ñ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 'ñ', şeklindedir.
üñ kelimesinin tersten yazılışı ñü diziliminde gösterilir.