ürkmek

ürkmek, -er

(nsz) 1. Bir şeyden korkup sıçramak, tevahhuş etmek: “Gölgesinden ürkmüş bir Arap atı gibi şahlandı.” -Ö. Seyfettin. 2. Şaşkınlık ve korku duymak: “Birisi merdivenlerden biraz hızlı inip çıktığı zaman biz de ürküyorduk.” -R. N. Güntekin. 3. Ağaç meyve vermemek: Şeftaliler bu yıl ürkmüş. 4. mec. Çekinmek: “Yaramaz çocuk tutumundan her zaman ürkerdi.” -H. Taner.


ürkmek

Yıkılmak, çökmek.


ürkmek

Yara, başka yerlere sıçramak.


ürkmek

Sırçan denilen iğden çıkma bükülmüş iplik topağı, birbirine karışmak, dolaşmak.


ürkmek

Saç taranırken zorlama sonucu kopan tellerin dibinde kellik olmak: Çocuğun başı ürktü.


ürkmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 'r', 'k', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
ürkmek kelimesinin tersten yazılışı kemkrü diziliminde gösterilir.