üs

üs, -ssü Ar. uss

(I) a. mat. Bir kuvvete yükseltilmiş bir sayının üzerine yazılan ve kaçıncı kuvvete yükseltildiğini gösteren sayı: 53 anlatımında 3 rakamı üstür, 5 ise tabandır.


üs, -ssü Ar. uss

(II) a. 1. esk. Kök, asıl, temel, esas. 2. Bazı görevleri yürütebilmek amacıyla kurulan, özel yapıları, donatımları, atölyeleri, onarım yerleri, servis alanları olan, sürekli veya geçici olarak konaklanılan yer: “Memleket sağlam bir hareket üssü hâlinde kalmalıdır.” -F. R. Atay. 3. ask. Bir askerî harekâtta birliklerin gereksinim duyduğu her türlü gerecin toplandığı, dağıtıldığı bölge: “Mühimmat depolarının ve üslerin arasında, herkesin istifadesine ve zevkine açıktır.” -F. R. Atay.


üs

Yatak.


üs

Giysi


üs

Üst.

matematik)


üs

Giysi. (Poyra -Eskişehir)


üs

Üst.


Üs Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Üst. 2. Asıl, kök.


üs, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 's', şeklindedir.
üs kelimesinin tersten yazılışı diziliminde gösterilir.