uşak

uşak, -ğı

a. 1. Çocuk: “Doksan yaşına kadar yaşamış, yokluk yüzü görmemiş, oğul uşak toplansa koca bir mahalle olacak kadar bereketlenmiş.” -M. Ş. Esendal. 2. Herhangi bir bölgenin halkından olan erkek: “Kim bilir, bu Anadolu uşaklarının her birinde ne cevherler vardır.” -C. S. Tarancı. 3. Erkek hizmetçi: “Sağda, duvar kıyısında ahır, arabacı, uşak odaları var.” -Y. Atılgan. 4. Tayfa: “Bir haykırma duyuldu. Uşakları koşturdum. Simit attırdım denize ama deniz geri vermedi.” -Z. Selimoğlu.


uşak

Kuzusu ölen sağılır koyun.


uşak

Hey, yahu vb. anlamında seslenme ünlemi.


uşak

Uşak, hizmetçi


uşak

Erkek çocuk


uşak

Çocuk, evlat


uşak

1. Ufak, küçük. 2. Çocuk.


Uşak, -k'ı

öz. a. (u'şağı) Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde yer alan illerinden biri.


Uşak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi.


uşak için benzer kelimeler


uşak, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 'ş', 'a', 'k', şeklindedir.
uşak kelimesinin tersten yazılışı kaşu diziliminde gösterilir.