üsküf
a. tar. Yüksek aşamadaki yeniçeri subaylarının giydikleri, yarısı arkaya sarkan uzun bir sarık.
üsküf
1. Kıyıları işlemeli başörtüsü. 2. Hükümdarların, gelinlerin başına konan başlık. 3. Yünden örme başlık. 4. Doğan, şahin gibi yırtıcı kuşların gözlerini kapalı tutmak için başlarına geçirilen deri başlık. 5. Nargile başlığına geçirilen madensel kafes. 6. Gazyağı lambalarında kullanılan başlık.
üsküf
Yüksük.
üsküf
Büyük elek.
üsküf
1. Çalım. 2. Sessizlik, ağırbaşlılık, düzen. 3. Davranış, tutum.
üsküf
Yüksek
üsküf
Atmaca, doğan vb. avcı kuşun ayağına bağlanan bağ.
üsküf
Boyun.
üsküf
İki kıyısı ve başa gelecek bölümü ipekle işlenmiş bir çeşit başörtüsü.
üsküf Osm. Zerrin külâh
Yayabaşı ve daha yüksek aşamalardaki yeniçeri subaylarının giydikleri, ağız yanı dört parmak eninde sırma ile işlenmiş börk.
üsküf
Başlık, serpuş.
üsküf, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ü harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ü', 's', 'k', 'ü', 'f', şeklindedir.
üsküf kelimesinin tersten yazılışı füksü diziliminde gösterilir.