üsküf

üsküf Rum.

a. tar. Yüksek aşamadaki yeniçeri subaylarının giydikleri, yarısı arkaya sarkan uzun bir sarık.


üsküf

1. Kıyıları işlemeli başörtüsü. 2. Hükümdarların, gelinlerin başına konan başlık. 3. Yünden örme başlık. 4. Doğan, şahin gibi yırtıcı kuşların gözlerini kapalı tutmak için başlarına geçirilen deri başlık. 5. Nargile başlığına geçirilen madensel kafes. 6. Gazyağı lambalarında kullanılan başlık.


üsküf

Yüksük.


üsküf

Büyük elek.


üsküf

1. Çalım. 2. Sessizlik, ağırbaşlılık, düzen. 3. Davranış, tutum.


üsküf

Yüksek


üsküf

Atmaca, doğan vb. avcı kuşun ayağına bağlanan bağ.


üsküf

Boyun.


üsküf

İki kıyısı ve başa gelecek bölümü ipekle işlenmiş bir çeşit başörtüsü.


üsküf Osm. Zerrin külâh

Yayabaşı ve daha yüksek aşamalardaki yeniçeri subaylarının giydikleri, ağız yanı dört parmak eninde sırma ile işlenmiş börk.


üsküf

Başlık, serpuş.


üsküf, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 's', 'k', 'ü', 'f', şeklindedir.
üsküf kelimesinin tersten yazılışı füksü diziliminde gösterilir.