ut

(I) a. Utanma duygusu.

ut, -du Ar. ¤°d

(II) a. müz. Klasik Türk müziği araçlarından, iri karınlı, kirişli, mızrapla çalınan bir çalgı: Ferhunde, burada sevdiği bir ut muallimiyle evlenip bahtiyar olmuştu. -R. N. Güntekin.

Utanma, sıkılma

İnsanın üreme organı

1. bk.ud (I)-1. 2. Saygı, terbiye. 3. bk. udyeri.

ut, (ud)

1. Haya, ar, hicap, edep, utanç. 2. Kaygı. 3. Şeref.

ut, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, u harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'u', 't', şeklindedir.
ut kelimesinin tersten yazılışı tu diziliminde gösterilir.