vurgu

a. db. Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan.

Yara, bere üstüne konulan kocakarı ilacı.

Ağaç delmede kullanılan gereç.

Kadınların feslerine taktıkları gümüş takı.

Dudak boyası.

Evde yapılan em.

1. Hece vurgusu. bk. Hece vurgusu. 2. bk. Asıl vurgu. 3. İsabetsiz olarak, ton kargılığı diye de kullanılır. bk. Yükseklik vurgusu. 4. Söyleyiş şivesi. 5. bk. Yazı vurgusu. 6. bk. A-yırma ve Toplama vurgusu ( VURGULU, Accentué; VURGULAMAK, Accentuer ).

Sözcüklerde hecelerden birinin daha baskılı söylenmesi: Ankara, Antakya, Kartal (yer adı) , kartal (kuş adı) , evler, evleri, evlerinden, ansızın vb.

1. Oyun düzeninde tasarımın bir öğesi. Bir uygulamada çeşitli yöntemlerle kişiler, yığınlar, eşyalar ve simgeler vurgulanır. Yönetmenin önemli işlerinden biri seyircinin en çok gözüne çarpması gereken şeyi seçmesidir. Vurgu, gövde görünüşleri, değişik alanlar, ilişkiler, karşıtlıklar, yükseltiler vb. ile sağlanır. 2. Sahne konuşmasında bir tümceyi, belli bir durum içindeki anlamını doğru vererek söylemek için uygun sözcükleri yoğunlaştırmakta kullanılan ses vurgusu.

Konuşma sırasında kelimedeki bir heceyi diğerlerine göre daha yüksek bir ses tonuyla, daha baskılı bir şekilde söyleme. Vurgunun kelime vurgusu, cümle vurgusu, anlam vurgusu ve ünlem vurgusu gibi türleri vardır. Bunlara bk.

Azerbaycan Türkçesi: vurğu; Türkmen Türkçesi: basım; Gagauz Türkçesi: urgu; Özbek Türkçesi: urğu; Uygur Türkçesi: urğu;Tatar Türkçesi: basım; Başkurt Türkçesi: başım; Kmk: urgu; Krç.-Malk.: basım; Nogay Türkçesi: urgı;Kazak Türkçesi: ekpin; Kırgız Türkçesi: basım; Alt:: sogulta; Hakas Türkçesi: udareniye ~ pazım; Tuva Türkçesi: udareniye; Rusça: udareniye

Oyuncuların konuşmalarında anlamı belirtmek için kimi sözcüklerin değerini arttıran ölçü.

Bir soru'nun, dile getirilişine bağlı olarak belli bir konu, kavram ya da görüşün altını çizmesi ya da buna bağlı olarak belli tür yanıtlardan yana belirebilecek saptırıcı etki.

Sözcüklerde, tümcelerde, dizelerde kimi hecelerin öbürlerine göre daha dik, daha baskılı söylenişi.

Kapıları iç kısmından kilitlemekte kullanılan çengel düzeni. (İsabey *Çal -Denizli)

vurgu için benzer kelimeler

vurgu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'u', 'r', 'g', 'u', şeklindedir.
vurgu kelimesinin tersten yazılışı ugruv diziliminde gösterilir.