vurgun
a. 1. Kolayca ve haksız ele geçen kazanç. 2. Sıcak, soğuk, dolu vb. etkilerle ürünlerde görülen zarar: Dolu vurgunu elma. 3. Çok derinlerdeki suyun basıncı dolayısıyla iki akıntı arasında sıkışıp kalma, düzenli hava alıp verememe, birden su yüzüne çıkma vb. durumlarda dalgıcın uğradığı inme veya ölüm. 4. sf. Silahla yaralanmış olan. 5. sf. mec. Birine veya bir şeye vurulmuş, bağlanmış, sevmiş olan, sevdalı, âşık, meftun: Onun da kendisine vurgun olduğuna gönülden inanmaktadır. -T. Buğra.
vurgun
1. Büyüyüp gelişememiş. 2. Nazar değdiği, çarpıldığı sanılan algın, güçsüz kişi. 3. Dalgıca, su altında gelen inme. 4. Zatülcemp.
vurgun
Büyük, iki ya da daha fazla at koşulmuş araba.
vurgun
Su arkının, başka bir yerden çıkan sızıntısı
vurgun
1. Algın, nazar değdiğine inanılan, çarpılmış kimse. 2. Hastalıklı, çürük: Erikler bu sene vurgun.
vurgun
Vurgun, âşık
vurgun
Üzgün
vurgun
Âşık
vurgun İng. speculation
1. Ortaklıktaki darlıktan yararlanarak aşırı kazanç sağlama amacıyla kurulan düzen. 2. Eder yükseldiği zaman fazla ederle satma ve olağanüstü kazanç sağlama amacıyla mal satın alma, depo etme.
vurgun
Baskın, düşman hücumu.
Vurgun Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Birine tutkun, âşık.
vurgun için benzer kelimeler
vurgun, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
v harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'v', 'u', 'r', 'g', 'u', 'n', şeklindedir.
vurgun kelimesinin tersten yazılışı nugruv diziliminde gösterilir.