yıkıntı
a. 1. Yıkılma, yıkım, mahvolma. 2. Yıkılan bir şeyin parçaları, kalıntıları, enkaz: Ateşoğlu'nun evinin biraz ötesinde bir ev yıkıntısı keşfettim. -Halikarnas Balıkçısı. 3. Virane: Yıkıntıların ortasında blok hâlinde yükselen yeni apartmanlara uzun uzun baktı. -H. Taner. 4. mec. Ruhsal bakımdan yıkılma, yıkım, mahvolma: İkisi de Samim'deki yıkıntının nedenini gayet iyi biliyorlardı. -O. Aysu.
yıkıntı
1. Yıkılmış kütük. 2. Yıkılan evden çıkan kereste, toprak vb.
yıkıntı
Miras.
yıkıntı
Ceza olarak verilen yemekli çağrı, şölen.
yıkıntı
Bir kıya sonucu çöküntü.
yıkıntı
Harman yerindeki ekin yığını. (Kurucuova *Beyşehir -Konya)
yıkıntı için benzer kelimeler
yıkıntı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ı', 'k', 'ı', 'n', 't', 'ı', şeklindedir.
yıkıntı kelimesinin tersten yazılışı ıtnıkıy diziliminde gösterilir.