yılgın
sf. 1. Yılmış, korkmuş olan: Yılgın gözlerle bunlara baktı ve köşedeki tütüncüyü soracak oldu. -M. Ş. Esendal. 2. Bıkmış, usanmış. 3. Morali bozulmuş, çökmüş: Böyle manen bozgun, yılgın ve bedenen bitkin bir hâlde köye varıyoruz. -Y. K. Karaosmanoğlu.
yılgın
1. Sulak yerlerde, kendiliğinden biten bir ağaç. 2. Funda. 3. Filiz.
yılgın
Üstüne ekmek konulup tavana asılan geniş sele.
yılgın
Eğri.
yılgın
1. Bıkkın. 2. Usanmış, yorulmuş (hayvan).
yılgın
Su kıyılarında biten, bir buçuk metre boyunda, iğne yapraklı ağaç.
yılgın
Çalı çırpı
yılgın (I), (yılgun)
Ilgın ağacı.
yılgın (II)
Eğri.
Yılgın
Giresun ili, Tirebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yılgın için benzer kelimeler
yılgın, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ı', 'l', 'g', 'ı', 'n', şeklindedir.
yılgın kelimesinin tersten yazılışı nıglıy diziliminde gösterilir.