yırtıcı
sf. 1. Beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan). 2. mec. Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse): Uzun bir müddet insanın yırtıcı hayvanat cinsinden bir mahluk olduğunu ispat için binbir dereden su getirdi. -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. mec. Tiz, yüksek (ses): Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife Hanım'ın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı. -R. N. Güntekin. 4. mec. İş bitiren, mahir: Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır. -M. Ş. Esendal.
yırtıcı İng. predator
Kendisi için gerekli besin maddelerini diğer tür canlıları yakalayıp, yiyerek sağlayan canlı, predatör.
yırtıcı İng. predator
Besin olarak diğer canlıları yakalayıp öldüren diğer canlı, mikropredatör.
yırtıcı için benzer kelimeler
yırtıcı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ı', 'r', 't', 'ı', 'c', 'ı', şeklindedir.
yırtıcı kelimesinin tersten yazılışı ıcıtrıy diziliminde gösterilir.