yırtık

yırtık, -ğı

a. 1. Yırtılma sonucu oluşmuş yarık: Çorabın yırtığı. 2. sf. Yırtılmış olan: “Yırtık yeri birleştiriyor, yapıştırmaya çalışıyor, yapamıyor, yatağın üstüne kapanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.” -A. Ağaoğlu. 3. sf. Eskimiş, parçalanmış. 4. sf. Cırlak, tiz, keskin (ses): “Yırtık sesiyle çığlık çığlığa bağırıyor.” -R. N. Güntekin. 5. sf. mec. Utanması, çekinmesi olmayan: “Becerikli, yırtık bir kız değil ki mağazalarda iş arasın, bulsun.” -P. Safa.


yırtık Fr. Déchirement ou déchirure
yırtık İng. tear

Yırtılma sonucu ortaya çıkan yapı kusuru.


yırtık için benzer kelimeler


yırtık, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'ı', 'r', 't', 'ı', 'k', şeklindedir.
yırtık kelimesinin tersten yazılışı kıtrıy diziliminde gösterilir.