yöre

yöre

(I) a. Bir bölgenin belli bir yer ve çevresini kapsayan sınırlı bölümü, havali, mahal, civar.

II) a. hlk. Değirmenlerde, taşla kasnak arasında kalan ve hayvan yemi olarak kullanılan un.


yöre

1. Çevre. 2. Harman yerinin kıyısı.


yöre

Buğday saklanan tandırda, buğdayın çürümemesi için, toprakla arasına konulan saman.


yöre

1. Değirmenlerde, taşla kasnak arasında kalan ve hayvan yemi olarak kullanılan salt un. 2. İri un. 3. Hamur açmada kullanılan un.


yöre

Kağnı tekerinin ağaç bölümleri


yöre

Avlu.


yöre

Çarık kıyısı.


yöre

Un kepeği.


yöre

Değirmen taşının kenarı


yöre

< ET yöre: yöre; değirmen taşının çevresi; burada biriken kalın un


yöre

Değirmende taşın kenarı ve bu kenarda kalan, hayvan yemi olarak kullanılan un: Yöreyi dilki yalamış


yöre

Değirmen taşının kenarındaki un


yöre

Değirmen taşının çevresindeki tozuntu un


yöre İng. region

Yakınlarda dört bir yan, bölge.


yöre İng. neighborhood

1. X ilingesel uzayının bir A altkümesi için, A yı kapsayan bir açık kümeyi kapsayan küme. Anlamdaş. komşuluk. 2. X ilingesel uzayının bir (…) noktası için, a öğesini içeren bir açık kümeyi kapsayan küme. Anlamdaş. komşuluk.


yöre Osm. civâr

(coğrafya)


yöre Osm. havâli

(coğrafya)

I) Harman yerinde çevreye dağılan ekin, tanesi, sap ve saman toplamak için kullanılan tırmık. (İnönü -Eskişehir)

II) Harman yerinde çember biçiminde yığılmış ekin. (Beyağıl -Niğde)

III) Su değirmenlerinde değirmen taşının çevresine dökülen un. (Beyceli *Fatsa, *Mudurnu -Bolu; Güzelyurt *Hekimhan -Malatya.)

IV) Kap kalaylanırken etrafa sıçrayan kalay yuvarları. (*Aksaray -Niğde)


yöre

Etraf, çevre, civar, daire, muhit, havali.


Yöre

Aydın ili, Pamukören bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


yöre için benzer kelimeler


yöre, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'ö', 'r', 'e', şeklindedir.
yöre kelimesinin tersten yazılışı eröy diziliminde gösterilir.