yükseklik
a. 1. Yüksek olma durumu: Alçak gönüllü olmak yine yüksekliği artırır. -N. F. Kısakürek. 2. coğ. Yükselti. 3. mat. Geometrik biçimlerde, tabandan tepeye olan uzaklık. 4. gök b. Bir yıldızdan gelen ışın ile ufuk düzlemi arasındaki açı.
yükseklik Fr. Altitude
yükseklik Fr. Hauteur
yükseklik İng. height
yükseklik Fr. hauteur
Sesin perdesi. Bak. Tonlama.
yükseklik İng. altitude , elevation
Bir yıldızın, bir gökcisminin gözerimi düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı; deniz yüzeyinden ya da herhangi bir düzlemden yukarı doğru uzaklık.
yükseklik İng. height
1. Üçgende bir köşeden karşı kıyıya indirilen dikme. 2. Koşutkıyılada taban sayılan kıyı ile ona koşut olan kıyı arasındaki dikme. 3. Yamukta iki koşut taban arasındaki dikme. 4. Biçme ya da yuvakta koşut tabanlar arasındaki uzaklık. 5. Çatma ya da konide tepeden taban düzlemine indirilen dikme. 6. Kesik çatmada ya da kesik konide koşut iki taban arasındaki uzaklık.
yükseklik İng. altitude
Geometrik bir şeklin tepesinden tabanına veya tabanın uzanımına indirilen dikmenin uzunluğu. Prizma veya silindir gibi cisimlerde üst ve alt tabanlar arasındaki uzaklık.
yükseklik İng. altitude
yükseklik Osm. irtifa'
(coğrafya, matematik)
yükseklik Osm. irtifâ'
(yükselti) (astronomi)
yükseklik İng. height (of image), vertical size, image height, picture height, frame height
TV. Almaçtaki resmin düşey uzunluğu.
yükseklik Alm. Höhe
Kalın sesleri ince seslerden ayıran fizyolojik nitelik.
yükseklik İng. height
Bir dağılımın verdiği eğrinin tepe noktasından tabanına indirilen dikmenin uzunluğu.
yükseklik
Ulüvvi cenap.
yükseklik için benzer kelimeler
yükseklik, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ü', 'k', 's', 'e', 'k', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
yükseklik kelimesinin tersten yazılışı kilkesküy diziliminde gösterilir.