yurtluk

yurtluk, -ğu

a. 1. Malikâne. 2. tar. Bir yerin gelirinin bir kimseye yalnız ölünceye kadar kullanılması şartıyla ayrılması yöntemi.

yurtluk İng. estate

Bir özel ya da tüzel kişinin iyeliğindeki taşınmaz.

yurtluk

Bir yerin gelirinin bir kimseye yalnız ölünceye dek kullanması koşuluyle ayrılması yöntemi.

yurtluk İng. fief

Derebeylik düzeninde bir beyin, kendi üstünde yer alan başka bir beye (ya da egemen güce) bağlılığı kabul etme ve belirli hizmetler yapma karşılığında iyesi olabildiği bir toprak parçası.

yurtluk için benzer kelimeler

yurtluk ve ocaklık

yurtluk, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'u', 'r', 't', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
yurtluk kelimesinin tersten yazılışı kultruy diziliminde gösterilir.