yürük
a. tar. 1. Osmanlı Devleti'nde otuzar kişilik ocaklar olarak Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan tımarlı asker. 2. sf. Göçebe olan: Fakat göç ve yürük hayatı hareme ve kapalılığa gelmez. -F. R. Atay.
yürük
Güçlü, çevik, çalışkan, eline ayağına çabuk
yürük
İyi yürüyen, koşan (at vb. için).
yürük
At yarışı, koşu.
yürük
1. bk.yüğrük (II)-1. 2. bk.yüğrük (II)-2. 3. Hızlı akan.
yürük
Verimli, doğurgan.
yürük
İp, yün sarmak için dört ince çubuktan yapılan aygıt.
yürük
Okun korunması için kağnıya çakılan ağaç.
yürük
1. Sıpa. 2. Kuyruksuz koyun. 3. Çiftleşmiş hayvan
yürük
Sancı.
yürük
Yılancık hastalığı.
yürük
Bağın bölümleri arasındak aralık.
yürük
Çiftleşmek isteyen inek.
yürük
Yörük
yürük
Vücudun herhangi bir yerinde, özellikle de kol ve bacaklarda şişmeyle ortaya çıkan bir hastalık
yürük
1. Hayvancılıkla geçinen göçebe Türkmenlere verilen ad. 2. Osmanlılarda otuzar kişilik ocaklar halinde Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan timarlı asker.
yürük
Kağnı okunun altında, mazının ise üstünde bulunan ağaç. (Buruncuk *Yerköy -Yozgat)
Yürük Köken: T.
Cinsiyet: Erkek bk. Yörük
Yürük
Tekirdağ iline bağlı bir yerleşim birimi.
yürük için benzer kelimeler
yürük, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ü', 'r', 'ü', 'k', şeklindedir.
yürük kelimesinin tersten yazılışı kürüy diziliminde gösterilir.