zebun

zebun Far. zeb°n

sf. (zebu:n) esk. Güçsüz, zayıf, âciz: İnsan gözünden ziyade, bu kafese konmuş vahşi, yırtıcı hayvanların, içleri hırs, haşinlik ve ürkeklikle dolu, heybetli fakat zebun gözlerine benziyordu. -R. H. Karay.

zebun

< Far. zebûn: zayıf; perişan

zebun için benzer kelimeler

zebun etmek

zebun kalmak

zebun olmak

zebun, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, z harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'z', 'e', 'b', 'u', 'n', şeklindedir.
zebun kelimesinin tersten yazılışı nubez diziliminde gösterilir.