ağzı kara

sf. 1. Kara haber vermekten hoşlanan, şom ağızlı. 2. Bir yerde konuşulanı veya yapılanı duyup görmesi istenilmeyen.

Boşboğaz, geveze, sır tutmaz.

Kaba konuşan, söven, sövmeyi huy edinmiş.

1. Ara bozucu, dedikoducu, kovcu. 2. bk. ağzaçık (II)-1. 3. Kötü, kara haber vermekten hoşlanan kimse. 4. Kavgacı, dövüşken. 5. bk. ağzı dolu (I)-1. 6. Yalancı. 7. İftiracı. 8. Bekâr, bulûğ çağında olup evlenmemiş kimse. 9. Toy, olgunlaşmamış çocuk. 10. Yabancı. 11. Tarikatten olmıyan kimse. 12. Softa, mutaassıp. 13. Toprağın yüzündeki yarık ve çukurlarda biriken sular. 14. Köpek.

ağzı kara için benzer kelimeler

ağzı kara, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'ğ', 'z', 'ı', ' ', 'k', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
ağzı kara kelimesinin tersten yazılışı arak ızğa diziliminde gösterilir.