al
(I) a. 1. Kanın rengi, kızıl, kırmızı. 2. sf. Bu renkte olan: Al bayrak. Al çuha. 3. Dorunun açığı, kızıla çalan at donu. 4. sf. Bu renkte olan (at). 5. Yüze sürülen pembe düzgün, allık.
II) a. esk. Aldatma, düzen, tuzak, hile.al Fr. Carmin
al
1. Hile, tuzak: Haydin arkadaşlar al oldu bize, Sılanın dikenleri gül oldu bize. 2. Lohusa kadınların üstüne çökerek onları boğduğu sanılan görüntü. 3. Kadınlardan başka, bir kimsenin üstüne çökerek onları boğduğu sanılan görüntü.
al
1. Düğünde güveyin boynuna atılan mendil büyüklüğünde kırmızı bez. 2. Kadınların alınlarına bağladıkları, yeşilli kırmızılı ipek örtü. 3. Gelinlerin başına örtülen uzun, kırmızı örtü, duvak.
al
Ön, ön taraf.
al
Ağıl.
al
1. Aldatmaca. 2. Düzen, tuzak.
al
Al, kırmızı
al
Ağıl, krş. aal
al
Ağıl, koyun ve keçi sürülerinin gecelediği, çit veya duvarla çevrili yer
al
Cin, şeytan
al
El
al
Almak
al
Kırmızı, al // al yeşil: mürüvvet
al Alm. Vermillonrot
(Resim) Nar çiçeği rengi, alev kırmızısı.
al! İng. 1. camera!, roll 'em!, take! 2. taksi' (camera 1,2...)
Sinema 1. Bir çekime başlanırken, alıcının çalıştırılması için yönetmenin verdiği komut; alıcı başlama komutu. TV. 2. Aynı komutun alıcı sayıları belirtilerek, televizyon alıcıları için verileni.
al (I)
Hile.
al (II)
Serab.
Al
kim. Alüminyum elementinin simgesi.
al, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'l', şeklindedir.
al kelimesinin tersten yazılışı la diziliminde gösterilir.