al

al

(I) a. 1. Kanın rengi, kızıl, kırmızı. 2. sf. Bu renkte olan: Al bayrak. Al çuha. 3. Dorunun açığı, kızıla çalan at donu. 4. sf. Bu renkte olan (at). 5. Yüze sürülen pembe düzgün, allık.

II) a. esk. Aldatma, düzen, tuzak, hile.


al Fr. Carmin
al

1. Hile, tuzak: Haydin arkadaşlar al oldu bize, Sılanın dikenleri gül oldu bize. 2. Lohusa kadınların üstüne çökerek onları boğduğu sanılan görüntü. 3. Kadınlardan başka, bir kimsenin üstüne çökerek onları boğduğu sanılan görüntü.


al

1. Düğünde güveyin boynuna atılan mendil büyüklüğünde kırmızı bez. 2. Kadınların alınlarına bağladıkları, yeşilli kırmızılı ipek örtü. 3. Gelinlerin başına örtülen uzun, kırmızı örtü, duvak.


al

Ön, ön taraf.


al

Ağıl.


al

1. Aldatmaca. 2. Düzen, tuzak.


al

Al, kırmızı


al

Ağıl, krş. aal


al

Ağıl, koyun ve keçi sürülerinin gecelediği, çit veya duvarla çevrili yer


al

Cin, şeytan


al

El


al

Almak


al

Kırmızı, al // al yeşil: mürüvvet


al Alm. Vermillonrot

(Resim) Nar çiçeği rengi, alev kırmızısı.


al! İng. 1. camera!, roll 'em!, take! 2. taksi' (camera 1,2...)

Sinema 1. Bir çekime başlanırken, alıcının çalıştırılması için yönetmenin verdiği komut; alıcı başlama komutu. TV. 2. Aynı komutun alıcı sayıları belirtilerek, televizyon alıcıları için verileni.


al (I)

Hile.


al (II)

Serab.


Al

kim. Alüminyum elementinin simgesi.


al, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'l', şeklindedir.
al kelimesinin tersten yazılışı la diziliminde gösterilir.