ala
sf. 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca: Ala kilim eskimiş. 2. a. Alabalık. 3. hlk. Açık kestane renginde olan, ela (göz). 4. a. hlk. Kekliğin boynundaki siyah halka.
ala Fr. Lèpre. Syn. éléphantiasis des
ala
1. Siyahla beyaz karışık renk, siyahlı beyazlı. 2. Kahverengi ile kırmızı arası bir renk. 3. Açık kahverengi, ela (göz hakkında). 4. Kekliğin boynundaki siyah halka: Palazın alaları çıktı. 5. Çok renkli, karışık renkli: Ala kilim eskimiş. 6. Beyaz rengi çok olan şey, kirli bez. 7. Açık al, doru ile al arası bir at donu.
ala
1. Olgunlaşmamış, ham kavun, karpuz, meyva. 2. bk. alaca (I)-1. 3. Yarı, yarım: Ala çiğ. Ala sulu. 4. Sulanan tarlada kuru kalan yer. 5. Tarlada sabanın atladığı yer, sürülmemiş toprak. 6. Siyah, beyaz lekeli bir çeşit deri hastalığı.
ala
1. Sergi eşyası olarak kullanılan bir çeşit pamuklu dokuma. 2. Yerlilerin el tezgâhlarında dokudukları renkli pamuklu bez. 3. Kareli bezden yapılmış ekmek bohçası: Acıktıysan alada ekmek var, al ye. 4. Önlük, kırmızı peştemal. 5. Siyah, beyaz iplikten dokunan ve çobanlar tarafından kullanılan üstlük. 6. Keklik avında kullanılan, çeşitli renklerle boyanmış bez tuzak.
ala
1. Şaşma, hayret bildirir ünlem. 2. Al, al ya, al sana, al işte anlamlarında: Kalemini buldum, ala bir daha kaybetme.
ala
Hala.
ala
Küçük heykel yapılabilen bir çeşit beyaz toz.
ala
Avcıların, av hayvanlarını yuvalarından çıkarmak veya çevrelerine toplamak için kullandıkları müzik aleti.
ala
Emekli.
ala
Çit.
ala
Belki: Alâ Ahmet gelir.
ala
Ahlâksız, ara bozucu, dönek, uğursuz adam
ala
Üzüme düşen ben.
ala
Karla örtülü yerde açıkta kalan toprak parçası.
ala
Al karışık, allı: Ala keklik gibi sekiyor.
ala
< ET ala: alaca; al, kızıl, kıpkırmızı, kıpkızıl. || ala ganda galmak: ağır yara almak; al kanlar içinde kalmak
ala
Ağlamak
ala
1. Ela. 2. Alaca
ala İng. ala, wing
1. Kanat şeklinde uzamış bir yapı. 2. Baklagiller familyasına ait türlerin çiçek kısımlarından biri. 3.Bazı meyve ya da tohumların rüzgârla dağılmasını sağlayan zarsı uzantı. 4.Kemik üzerindeki kanat benzeri uzantı.
ala İng. trick
Dinleyenleri eğlendirmek amacıyla düzenlenen, içi kurnazlık ve dalaverelerle dolu olan bir tür düzmece anlatı, bk. halk alası. krş. masal, öykü.
ala, alış, alma
tesellüm, kabz, ahz ü kabz.
ala İng. ala
anat. Kanat.
ala
Avcıların, gizlenme kümelerinin önüne gerdikleri örtü. (Kızılağaç, Gedikli, Çatak, Gökmenler *Saimbeyli -Adana)
ala (I)
Ela.
ala (II)
Alaca, karışık renk.
âlâ Ar. a¤l¥
sf. (a:lâ:) İyi, pekiyi: Beni Konya Lezzet Lokantasına götürdü, âlâ bir öğle yemeği çekti. -H. E. Adıvar.
Ala Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan, ela. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka.4. Benekli. 5. Tam olgunlaşmamış.Cinsiyet: Kız 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan, ela. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka.4. Benekli. 5. Tam olgunlaşmamış.
Ala
(< Ar. Allâh) Allah
Ala
bk. alanin
ala için benzer kelimeler
ala, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'l', 'a', şeklindedir.
ala kelimesinin tersten yazılışı ala diziliminde gösterilir.