alay
(I) a. 1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk: Düğün alayı. Fener alayı. 2. Bayram, cenaze vb. törenlerde sıralı olarak giden insan topluluğu, kortej. 3. ask. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu: Topçu alayı.
alay Rum.
(II) a. Bir kimsenin, bir şeyin, bir durumun, gülünç, kusurlu, eksik vb. yönlerini küçümseyerek eğlence konusu yapma.
alay
1. Arka. 2. Kına gecesinde ve duvak gününde kadınların oturdukları yüksekçe yer. 3. Düğünden sonra, gelinle beraber giden kız tarafına ait kadın ve kızlar. 4. Gelini almaya giden topluluk. 5. Hep, bütün: Onların alayını tanırını. 6. Halay.
alay
Acı, keder ünlemi.
alay
Küçümseme, alay
alay
Hep, tüm, herkes
alay İng. regiment Fr. regiment
alay İng. Parade, procession
Geçit resmine, gösteri yürüyüşüne katılan asker birliği ya da insan topluluğu.
Alay Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu.
Alay
Niğde ili, Gölcük bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
alay için benzer kelimeler
alay, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'l', 'a', 'y', şeklindedir.
alay kelimesinin tersten yazılışı yala diziliminde gösterilir.