amir

amir Ar. ¥mir

a. (a:mir) 1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse: Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. -B. Felek. 2. tic. Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.

âmir

1) buyurucu, buyuran. 2) üst.

Amir Köken: Ar.

Söyleyiş: (a:mir) Cinsiyet: Erkek Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.

amir için benzer kelimeler

amir banka

amir hüküm

amir, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'm', 'i', 'r', şeklindedir.
amir kelimesinin tersten yazılışı rima diziliminde gösterilir.