apaçıklık
a. 1. Apaçık olma durumu. 2. fel. Bir şeyin, hiçbir kuşkuya yer bırakmaksızın açık bir biçimde görünmesi.
apaçıklık İng. evidence
(Lat. evidentia; videre = görmek, evidens = açıkça görünen, göze görünen, açıkça kavranan) : 1. (Genel olarak) Bir şeyin, hiç bir kuşkuya yer bırakmaksızın, aydınlık bir biçimde görünmesi; bilinçte yaşanan ve kesinliğe vardıran dolaysız kavranılmışlık. (Mantıksal ya da görüşel olabilir.) 2. (Descartes'ta) Algının ve bununla ilgili olarak düşünmenin açık ve seçik olması. (Klasik felsefe bu anlamı korumuştur.) 3. (Görüngübilimde) Bir "doğruluk yaşantısı"; bir yönelimin (intention), düşüncede tasarımlanan bir şeyin, doğrudan doğruya görüleme ile gerçekleşmesi. (Bu da ancak iç algıda gerçekleşebilir.)
apaçıklık Osm. sarahat
bk. belginlik.
apaçıklık, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'p', 'a', 'ç', 'ı', 'k', 'l', 'ı', 'k', şeklindedir.
apaçıklık kelimesinin tersten yazılışı kılkıçapa diziliminde gösterilir.