bacak
a. 1. anat. Vücudun kasıktan tabana kadar olan bölümü: Yorgun vücudunu zahmetle taşıyan ince bacakları üstünde doğruldu. -P. Safa. 2. anat. Hayvanlarda yürümeye veya atlamaya yarayan organ. 3. Bazı şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri, ayak: İpleri sedirlerin bacaklarına doladılar. -L. Tekin. 4. Oyun kâğıtlarında oğlan, vale.
bacak Fr. Jambe
bacak
1. Hisse, pay: Bu malda benim de bacağım var. 2. Küçük baş hayvanlar hakkında sayı bildiren söz.
bacak
1. Tırpanla ekin biçerken yapılan ekin demeti. 2. Ekinin kök kısmındaki filizler.
bacak
Kısa boylu, ufak yapılı, cüce, bodur, tıknaz.
bacak
Hayvanlarda sayı birimi, baş anlamına kullanılır: Yimi bacak goyunum vâ.
bacak İng. leg
Kalça kemeri ile ayak arasında kalan kısım.
bacak İng. leg
Vücudun , yer değiştirme olanağını sağlayan, kasıktan tabana kadar olan bölümü.
bacak Osm. sak
(baldır) (biyoloji)
bacak
hlk. Sığır gövde etinde cidagonun ön tarafında kol üzerinden döş hizasına kadar uzanan kaslardan elde edilen pastırmalık et parçası veya bu parçadan yapılan pastırma.
bacak için benzer kelimeler
bacak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'c', 'a', 'k', şeklindedir.
bacak kelimesinin tersten yazılışı kacab diziliminde gösterilir.