bedel

bedel Ar. bedel

a. 1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık: “Buna bedel içimde mumlar, mumlar, mumlar yanan bir karanlık var.” -A. Gündüz. 3. Başkasının adına ve onun parası ile hacca giden kimse. 4. sf. Eşit, denk: “Emsalini göremeyeceğiniz bir saadetle beş on dakika yaşarsınız ki bütün bir hayata bedeldir.” -R. H. Karay. 5. ask. Askerlik yapmamak veya yapılacak süreyi kısaltmak isteyenlerin devlete ödedikleri para: “Efrattan bedel alınıp alınmayacağına dair merkezden emir gelmişti.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 6. hlk. Bir ücret karşılığında çalışan kimse.


bedel

Merdiven, merdiven basamağı.


bedel

Uşak, hizmetçi, çoban (bir ücret karşılığı çalışan).


bedel

Erkeğin kız tarafına evlenirken verdiği para.


bedel

Kendisine miras kalan kimse, vâris: Babanın bedelisin.


bedel

Askerlik vazifesi için öden para


bedel

karşılık.


bedel İng. cost, price

Bir malın ya da işin karşılığı olan değer, fiyat, denklik.


Bedel Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık.3. Eşit, denk.


Bedel

Sivas ili, Direkli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


bedel için benzer kelimeler


bedel, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'd', 'e', 'l', şeklindedir.
bedel kelimesinin tersten yazılışı ledeb diziliminde gösterilir.