beliğ

beliğ Ar. bel³¦

sf. (beli:ğ) esk. 1. Belagati olan, belagatli. 2. Anlaşılır: “Çeşmeden sökülmüş o kitabenin yeri kendisinden daha beliğ bir şekilde, hafızamda kaldı.” -Y. K. Beyatlı.


Beliğ Köken: Ar.

Söyleyiş: (beli:ğ) Cinsiyet: Erkek 1. Düzgün söz söyleyen. 2. Düzgün, güzel söz.


beliğ, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'l', 'i', 'ğ', şeklindedir.
beliğ kelimesinin tersten yazılışı ğileb diziliminde gösterilir.