belirtken

belirtken

a. Bir özlü sözle birlikte kullanılan işaret.

belirtken İng. determinant

Dizey öğelerinin tersbakışımlı çarpımları olarak hesaplanan sözgelimi, dizey evriğinin varlığını sınamaya yarayan sayı.

belirtken İng. characteristic

Bir şeyi benzerlerinden ayırt etmeye yarayan nitelik, anlamdaş ıralgın.

---

belirtken için benzer kelimeler

---

belirtken, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'l', 'i', 'r', 't', 'k', 'e', 'n', şeklindedir.
belirtken kelimesinin tersten yazılışı nektrileb diziliminde gösterilir.