beşik
a. 1. Bebekleri yatırmaya ve sallayarak uyutmaya yarayan, tahta veya demirden yapılmış sallanır bir çeşit küçük karyola: Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi. -H. E. Adıvar. 2. Ambalajlanacak malın biçimine uygun olarak alta konulan parça veya parçaların tümü. 3. mec. Bir şeyin doğup geliştiği yer: Sırbistan'ın beşiği ve kaynağı burasıdır. -F. R. Atay. 4. sp. Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma.
beşik Fr. Berceau
beşik
Keçi, koyun ve sığır gibi hayvanların alınlarmdaki beyazlık veya böyle bir lekeye sahip olan hayvan
beşik
Bir araya gelmiş ot ve ekin demetlerinin meydana getirdiği büyük yığın.
beşik
Kağnıya fazla yük yüklemek için okları arasına konulan çatallı ağaçlar.
beşik
Bebek, beşik çocuğu.
beşik
Benekli, alnı benekli hayvan
beşik İng. bent backwards (rocking on the belly)
Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş-ayak yönünde sallanma.
beşik
Damlardaki akıntı bölümü. (Söğütlü -Eskişehir)
Beşik
Çanakkale ili, Evciler bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
beşik için benzer kelimeler
beşik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'ş', 'i', 'k', şeklindedir.
beşik kelimesinin tersten yazılışı kişeb diziliminde gösterilir.