beyit

beyit, -yti Ar. beyt

a. 1. ed. Anlam bakımından birbirine bağlı iki dizeden oluşmuş şiir parçası: “Bazen bir beyit üzerinde günlerce uğraştığı olurdu.” -A. Kabaklı. 2. esk. Ev.


beyit Fr. Distique

1. (Geniş anlamiyle) Çift dizeli olarak düzenlenen bir koşuğun her dize çifti. 2. (Dar anlamiyle) Tara anlam veren ve iki dizeden meydana gelen koşuk.


beyit

1. bk. koşa. 2. Türkülü halk öykülerinde "dörtlük" yerine kullanılan bir terim. (Bir divan yazını terimi olan bu sözü, saz ozanları da benimseyip kullanmışlardır.)


beyit için benzer kelimeler


beyit, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'y', 'i', 't', şeklindedir.
beyit kelimesinin tersten yazılışı tiyeb diziliminde gösterilir.