beylik

beylik, -ği

a. 1. Bey olma durumu. 2. Bir çeşit küçük ve ince asker battaniyesi. 3. sf. Devletle ilgili, devlete özgü olan, devlet malı olan, mirî. 4. sf. Herkesin kullandığı, herkesin bildiği: “Çaresiz yine güneyde beylik bir tatil köyüne gideceğiz.” -H. Taner. 5. sf. Basmakalıp: “Aramızdaki konuşmalar, beylik konuşmalar sınırını aşmamıştı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 6. mec. Rahat yaşama. 7. tar. Merkeze tam bağlı olmayarak bir beyin yönetimi altındaki ülke, emîrlik, emaret, mirlik: “Sonunda bütün bu beylikler Osmanlı İmparatorluğu'nun bayrağı altında toplandı.” -C. Uçuk. 8. esk. Hükûmet: Beylikten alacaklı olmak.


beylik

1. Damızlık hayvan. 2. Köyün ortak malı, semiz sığır. 3. Tosun, burulmuş erkek dana.


beylik

Köylü tarafından ağalarına ekilen özel tarla.


beylik

Nişanlanacak erkek tarafından seçilen nişan takıcı kadınlar.


beylik İng. Principality

Bir beyin yönetimi altındaki ülke, küçük devlet: Anadolu Beylikleri, Eretna Beyliği, Erdel Beyliği gibi.


beylik Osm. Mîrî

Devlete özgü, resmî.


Beylik İng. principality Alm. Beylik Fr. principauté
Beylik

Bursa ili, Karacabey ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Beylik

Mardin ili, Nusaybin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Beylik

Samsun ili, Ondokuzmayıs ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


beylik için benzer kelimeler


beylik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'y', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
beylik kelimesinin tersten yazılışı kilyeb diziliminde gösterilir.