beyyine

beyyine Ar. beyyine

a. esk. 1. Bir olayın doğruluğunu ortaya koyabilen yöntem. 2. Duruşma sırasında bir düşünceyi gerçekleştirmek için başvurulan belge, kanıt, tutamak, delil.


beyyine

tanıt. ~ külfeti: tanıt yükü.


beyyine, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'y', 'y', 'i', 'n', 'e', şeklindedir.
beyyine kelimesinin tersten yazılışı eniyyeb diziliminde gösterilir.