beyzade

beyzade T. bey + Far. z¥de

a. (beyza:de) 1. Bey oğlu: “Ben beyzade, kişizade / Her türlü dertten topyekûn azade” -B. R. Eyuboğlu. 2. Soylu kimse: “Eşsiz bir beyzadeydi, zamanımızda artık benzeri çıkmıyor.” -A. İlhan. 3. mec. Özenle büyütülmüş, nazlı kimse.


Beyzade Köken: T.+Far.

Söyleyiş: (beyza:de) Cinsiyet: Erkek 1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.


beyzade, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'y', 'z', 'a', 'd', 'e', şeklindedir.
beyzade kelimesinin tersten yazılışı edazyeb diziliminde gösterilir.