bile
bağ. 1. Da, de, dahi: Dayak yemedim, azar bile işitmedim. -A. Kutlu. 2. zf. esk. Birlikte: Yarın olsun, hayrı bile gelsin. -O. Kemal. 3. zf. Üstelik: Türkü çağırmak şöyle dursun, konuşamıyorduk bile. -A. Erhat.
bile
Bileği taşı.
bile
Birlikte: Eve bile mi gittiniz?
bile
Bile (bk. bilem)
bile
< ET birle: bile; birlikte, beraber. || bilem
bile
Birlikte, beraber
bile
Birlikte
bile, [biIo, biyle]
Özel bir bileyleme taşı. (İtburnu -Eskişehir) [bilo] : (Kuzköy *Akkuş -Ordu) [biyle] : (*Tavşanlı -Kütahya)
bile
1. Birlikte, beraber. 2. Dahi, de. 3. İle.
bile için benzer kelimeler
bile, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'i', 'l', 'e', şeklindedir.
bile kelimesinin tersten yazılışı elib diziliminde gösterilir.