bileşik

bileşik, -ği

sf. 1. Birleşerek oluşmuş, basit olmayan, mürekkep. 2. kim. Kimyasal tepkimeler sonucu iki veya daha çok elementten oluşan ve bunlardan bağımsız fiziksel, kimyasal nitelikler gösteren (madde): Su, bileşik bir maddedir. 3. a. Ses ve görüntünün birlikte yer aldığı film parçası.


bileşik

Çatıda kullanılan ağaçlardan biri.


bileşik İng. compound

Birkaç elementden yapılmış madde.


bileşik İng. compound
bileşik

bk. Bileşim.


bileşik İng. compound

Belirli öğeciksel yapıda, hep eş türde özdeciklerden oluşan kimyasal özdek.


bileşik İng. compound

Kimyasal tepkimeler sonucu iki ya da daha çok öğeden oluşan ve bunlardan bağımsız fiziksel, kimyasal nitelikler gösteren özdek.


bileşik İng. compound

İki veya daha çok maddenin belirli oranlarda tepkimeye girerek meydana getirdikleri ve özellikleri kendisini oluşturan maddelerden farklı ve bilşenlerinin fiziksel yollarla birbirinden ayrılamadığı madde.


bileşik İng. compound

İki ya da daha çok elementin, belirli oranda bileşerek oluşturdukları özdek.


bileşik Osm. mürekkeb

(kimya)


bileşik İng. composite, combinedfilm, married

Sinema Görüntü ile sesin aynı film üzerinde yer alması durumu.


bileşik İng. compound

kimya: Belirli öğeciksel yapıda, aynı tür özdeciklerden oluşan kimyasal özdek.


bileşik İng. composite, compound

Bir bileşimi oluşturan öğelerden her biri ya da bileştirme sürecinin ürünü.


bileşik için benzer kelimeler


bileşik, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'l', 'e', 'ş', 'i', 'k', şeklindedir.
bileşik kelimesinin tersten yazılışı kişelib diziliminde gösterilir.