buğulu
sf. 1. Üzerinde buğu bulunan, buğulanmış: Güneş sanki buğulu bir tülbendin arkasına saklanmış, alev alev. -A. İlhan. 2. Yaşlı, nemli: Hüseyin Ağa, aşağıda koruk sıkmış, buğulu bardaklarla geldi. -Y. Z. Ortaç. 3. mec. Süzgün, dalgın bakışlı olan (göz): Buğulu gözlerinde o eski yakamozlar parladı. -H. E. Adıvar. 4. mec. Dokunaklı, pes (ses): Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim. -H. Taner.
Buğulu
Tunceli ili, Çiçekli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
buğulu için benzer kelimeler
buğulu, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'ğ', 'u', 'l', 'u', şeklindedir.
buğulu kelimesinin tersten yazılışı uluğub diziliminde gösterilir.