buğulu

buğulu

sf. 1. Üzerinde buğu bulunan, buğulanmış: “Güneş sanki buğulu bir tülbendin arkasına saklanmış, alev alev.” -A. İlhan. 2. Yaşlı, nemli: “Hüseyin Ağa, aşağıda koruk sıkmış, buğulu bardaklarla geldi.” -Y. Z. Ortaç. 3. mec. Süzgün, dalgın bakışlı olan (göz): “Buğulu gözlerinde o eski yakamozlar parladı.” -H. E. Adıvar. 4. mec. Dokunaklı, pes (ses): “Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim.” -H. Taner.

Buğulu

Tunceli ili, Çiçekli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

buğulu için benzer kelimeler

---

buğulu, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'u', 'ğ', 'u', 'l', 'u', şeklindedir.
buğulu kelimesinin tersten yazılışı uluğub diziliminde gösterilir.