bukağı

bukağı

a. esk. 1. Ağır cezalıların ayaklarına takılıp ucuna pranga bağlanan demir halka: Bukağılı Baba'nın başı ucunda düşman zindanında taşıdığı bukağılar vardı. -Y. K. Beyatlı. 2. Kaçmaması için hayvanların ayağına takılan zincir, demir köstek.

bukağı

Türk cambazının bir gösterisi : Ayağı ya da saçları ip üzerindeki makaraya bağlayıp kayma becerisi.

bukağı Fr. entrave

(tanm)

bukağı

bk. bukağu.

bukağı için benzer kelimeler

bukağı vurmak

bukağu, (bukağı)

bukağı, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'u', 'k', 'a', 'ğ', 'ı', şeklindedir.
bukağı kelimesinin tersten yazılışı ığakub diziliminde gösterilir.