büküm

a. 1. Bükme işi. 2. Bir şeyin bükülmüş yeri, kat, kıvrım: “Cebine koyarken kâğıt yere düştü, bükümü açıldı.” -B. Felek. 3. Bir kerede eğrilmiş iplik, yün miktarı.

Dönemeç

1. Yufkanın dört köşe olarak dürülüş şekli. 2. Kat, katmer. 3. bk. bük (III)-1.

Dört yufka ekmeğin katlanmasından oluşan birim: Şano iki büküm ekmek veriyom, unutma.

Yufka ekmeğinin dört tanesine verilen ad (Kırşehir)

Bir konuşma tümcesinde müzik notalarının kullanılması, ses tavrının ve uzamının değişmesi.

Yapım ve çekim sırasında kelime köklerinin farklı biçimlere girmesi şeklindeki kırılma olayı. Büküm; Arapça, Almanca, İngilizce, Rusça gibi Sami, Cermen ve İslav dillerine özgü bir olaydır: Ar. ketebe «yazdı» kökünün kütibe «yazıldı», yüktebü «yazılır», yüktebûne «yazılırlar», litükteb «yazıl!»; kâtebû «mektuplaştı, yazıştı», kâtibun «yazan, kâtip», mektubun «yazılmış şey, mektup» mektebun «mektep okul» şekillerine girmesi; Almanca sehen «görmek», sah «gördü», gesehen «görmüş, görülmüş»; İng. to write «yazmak» wrote «yazdı», written «yazmış, yazılmış» gibi.

bk. bükülme.

büküm için benzer kelimeler

büküm, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'ü', 'k', 'ü', 'm', şeklindedir.
büküm kelimesinin tersten yazılışı müküb diziliminde gösterilir.