bulucu
a. 1. Kâşif. 2. Dedektör.
bulucu İng. heuristic
bulucu İng. defector
Genellikle çarpışma deneylerinde, belli bir yönden gelen çeşitli tanecikleri teker teker bulup saptamaya yarayan araç.
bulucu İng. inventor
Bir yaratı yapan kişi, yaratıcı.
bulucu İng. detector
1. Kimi ışınımların etkisiyle, gözlenebilir fiziksel değişimlere uğrayan araç ya da aygıt. 2-Elektrik dalgalarını bulmaya yarayan gereç.
bulucu Fr. détecteur
(fizik)
bulucu İng. detector, demodulator
TV. Değiştirim bulma işini gerçekleştiren aygıt.
bulucu İng. detector
1. fizik: Elektromanyetik dalgaları bulma işinde kullanılan aygıt. 2. kimya, işleyim: a. Çarpışım deneylerinde, belli bir yönden gelen çeşitli tanecikleri teker teker bulup saptamaya yarayan araç. b. Yeryağı aramalarında, delme işlemiyle ortaya çıkan toprak ya da çamurdaki hidrokarbonların varlığını denetleyen aygıt. 3. döşem: Bir döşemde gaz kaçağı olup olmadığını anlamaya, saptamaya yarayan aygıt.
Bulucu Fr. Détecteur
bulucu için benzer kelimeler
bulucu, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'l', 'u', 'c', 'u', şeklindedir.
bulucu kelimesinin tersten yazılışı uculub diziliminde gösterilir.