buluntu
buluntu
buluntu İng. Find
buluntu
a. 1. Kazı veya araştırmalarla ortaya çıkarılmış olan, bazen de rast gelinerek bulunan eski çağlardan kalma eşya. 2. Sokakta bulunup alınan çocuk. 3. Herhangi bir yerde bulunup gerçekten veya hükmen sahibi bulunmayan mal.
buluntu İng. Find
Kazı, araştırma gibi çalışmalar ya da rastlantı sonucu elde edilen, eski çağlardan kalma nesneler.
buluntu
Birisi tarafından kaybedilip başkası tarafından bulunan şey.
buluntu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'l', 'u', 'n', 't', 'u', şeklindedir.
buluntu kelimesinin tersten yazılışı utnulub diziliminde gösterilir.