cebir

cebir, -bri Ar. cebr

(I) a. esk. Zor, zorlayış.


cebir, -bri Ar. cebr

(II) a. mat. esk. Artı ve eksi gerçek sayılarla, bunların yerini tutan harfler yardımıyla nicelikler arasında genel bağlantılar kuran matematik kolu: Bilinen en eski cebir kitabı, Harezm Türklerinden Musa oğlu Mehmet'in 830 yılında yazılan eseridir.


cebir

< Ar. cebr: zor


cebir İng. algebra

1. Sayılar yerine imler konularak sayısal işlemlerin genelleştirilmesi. 2. Sayıbilgisinin soyutlanması. 3. Her x, y, z öğesi ve a sayısı için, üzerinde x (y+z) = xy + xz, (x+y) z = xz + yz, a(xy) = (ax) y = x (ay) eşitliklerini sağlayan bir çarpma işlemiyle donatılmış doğrusal uzay. Anlamdaş. doğrusal birleşmeli cebir. 4 - bk. kümeler cebiri.(…)


cebir İng. algebra
cebir Osm. cebir

(matematik)


Cebir

Kayseri ili, Talas ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


cebir için benzer kelimeler


cebir, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'b', 'i', 'r', şeklindedir.
cebir kelimesinin tersten yazılışı ribec diziliminde gösterilir.