cem

cem Ar. cem¤

a. 1. Toplama, bir araya getirme: Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. -Atatürk. 2. db. esk. Çokluk. 3. mat. esk. Toplama.

cem

Tencere.

cem

Cam.

cem

Çayır, çimen.

cem

< Ar. cem: cem; toplanma. || cem olmak: toplanmak

cem

< Ar. Cem: Alevilik törelerine göre toplanma, birlikte yapılan toplu törenin adı

cem

Su tası. (Baykara *Selim, *Susuz -Kars)

Cem Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek 1. Hükümdar, şah. 2. İran mitolojisinde şarabı bulan. 3. Ar. Toparlanma, bir araya gelme.

CEM İng. contagious equine metritis

Bulaşıcı kısrak metritisi.

cem için benzer kelimeler

cem ayini

cem cömeet olmak

cem`iyyet

cem, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'm', şeklindedir.
cem kelimesinin tersten yazılışı mec diziliminde gösterilir.