cem
a. 1. Toplama, bir araya getirme: Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. -Atatürk. 2. db. esk. Çokluk. 3. mat. esk. Toplama.
cem
Tencere.
cem
Cam.
cem
Çayır, çimen.
cem
< Ar. cem: cem; toplanma. || cem olmak: toplanmak
cem
< Ar. Cem: Alevilik törelerine göre toplanma, birlikte yapılan toplu törenin adı
cem
Su tası. (Baykara *Selim, *Susuz -Kars)
Cem Köken: Far.
Cinsiyet: Erkek 1. Hükümdar, şah. 2. İran mitolojisinde şarabı bulan. 3. Ar. Toparlanma, bir araya gelme.
CEM İng. contagious equine metritis
Bulaşıcı kısrak metritisi.
cem için benzer kelimeler
cem, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
c harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'c', 'e', 'm', şeklindedir.
cem kelimesinin tersten yazılışı mec diziliminde gösterilir.