çengel
a. Bir yere takılmaya, geçirilmeye yarayan eğri ve ucu sivri demir: Alaturka, eski tahta kapısının dışarıdan da içeriden de çengelleri var. -A. Kutlu.
çengel
1. Yemek çatalı: Sofraya çengelleri getirin. 2. Çoban köpeklerinin boynuna takılan dişli demir: Çengelsiz köpek, kurdu iyi parçalayamaz. 3. Pulluğun uç kısmındaki eğri demir. 4. Maşa. 5. Olta.
çengel
Tarlayı hayvanlardan korumak için kenarına dikilen uzun sırıklar.
çengel
Bakır çalığı: Bu tencerede yemek pişirme çengel gibi olur.
çengel
1. Yemek çatalı. 2. Balık tutmaya yarar çatal araç.
çengel
Kambur // çengel tazı: kambur tazı
çengel İng. claw
1. Parmak uçlarında bulunan keskin kıvrık tırnaklar. 2. Böceklerde ve kabuklularda bacakların ucunda bulunan sivri kıvrık çıkıntılar.
çengel İng. anchor
çengel Osm. kelâb
(biyoloji)
çengel İng. hook
Akantosefal, bazı digenetik trematotlar, sestotlar, monogenetik trematotlar ve pentastomitlerin tutunma organı, kanca.
I) 1. Pulluk okunun ucundaki çengel. (Yenikent *Aksaray -Niğde) 2. [bk. çekgel].II) 1. Meyve dallarını eğmeğe yarayan ucu bükük ağaç ya da demir araç. (*Kemalpaşa -İzmir) 2. Buğday demetlerinden yığın yapmakta kullanılan ucu kıvrık ağaç araç. (Aşağıdinek *Şarkikaraağaç -Isparta) 3. Tabaklıkta çukurdaki derileri çıkarmağa yarayan ucu demir kancalı araç. (*Yalvaç -Isparta)çengel İng. claw
(anlamdaş. kanca) 1.Parmak uçlarında bulunan keskin, kıvrık tırnaklar, 2. Böceklerde ve kabuklu hayvanlarda bacakların ucunda bulunan sivri, kıvrık çıkıntılar.
Çengel
Kastamonu ili, Pınarbaşı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Çengel
Sakarya ili, Geyve ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
çengel için benzer kelimeler
çengel, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'e', 'n', 'g', 'e', 'l', şeklindedir.
çengel kelimesinin tersten yazılışı legneç diziliminde gösterilir.