ceza

ceza Ar. cez¥¢

a. (ceza:) 1. Uygunsuz davranışlarda bulunanlara uygulanan üzüntü, sıkıntı, acı verici işlem veya yaptırım: “O, olası ihanetim için cezalardan ceza beğenirken, ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyordum.” -E. Şafak. 2. huk. Suç işleyen bir kimsenin yaşantısına, özgürlüğüne, mallarına, onuruna karşı yasaların öngördüğü yaptırım: “Cezasını tamamlayana kadar tek kişilik bir koğuşta kalmış.” -A. Ümit.


ceza İng. punishment, penalty

Suç işleyen bir kimsenin yaşantısına, özgürlüğüne, mallarına, onuruna karşı devletin koyduğu sınırlama.


ceza İng. punishment

Suç sayılan bir davranışın yinelenmesini önlemek, bir suçun işlenmesine engel olmak amacıyla bir öğrenci ya da birtakım öğrenciler için alınan tinsel ya da özdeksel önlem.


ceza İng. Penalty

Kılıçoyunu yönetmeliğindeki kurallara aykırı davranışlarda bulunanlara, yetkililerce uygulanan yasaklama ya da kısıtlama.


ceza İng. punishment

Uygun görülmeyen tepki ve davranışları önlemek için uygulanan olumsuz ve acı veren uyaranlar.


ceza İng. penalty

Oyun kurallarına aykırı davranışlara uygulanan yaptırım.


ceza İng. Penaliting warning

Yumrukoyunu kurallarına aykırı davrandığı için uyarma aldığı halde, bu tür davranışları sürdüren yumruk oyuncusuna verilen kötü not.


cezâ

kıyın.


Ceza Osm. Ceza

ceza için benzer kelimeler


ceza, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'z', 'a', şeklindedir.
ceza kelimesinin tersten yazılışı azec diziliminde gösterilir.